Βάσει της σχετικής οδηγίας της Ε.Ε. από 1ης Ιανουαρίου 2013 σταματά η δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων που ισχύει σήμερα ως μία συγκεκριμένη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα και αρχίζει η υποχρεωτική αγορά δικαιωμάτων εκπομπής για το σύνολο του CO2 που παράγουν οι ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες, συνολικής ισχύος 5.200 MW που λειτουργούν με καύσιμο τον λιγνίτη, τα 2.000 MW
φυσικού αερίου και τα περίπου 750 MW πετρελαίου. Δεδομένου ότι ο λιγνίτης είναι το πιο «βρώμικο» και με μεγάλη διαφορά από όλα τα υπόλοιπα καύσιμα είναι προφανές ότι η ΔΕΗ θα χάσει το πλεονέκτημα της φθηνής ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη, που επί δεκαετίες εξασφάλιζε για τους καταναλωτές το χαμηλότερο τιμολόγιο ρεύματος στις χώρες της ευρωζώνης και από τα χαμηλότερα στην ΕΕ-27.
Υπολογισμός
Το κόστος των ρύπων σταδιακά θα ενσωματωθεί στη χονδρική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, η οποία σύμφωνα με το Μνημόνιο και τις επιταγές της απελευθέρωσης της αγοράς, θα πρέπει να αντανακλάται στην τιμή λιανικής. Ο ακριβής υπολογισμός όμως του κόστους αυτού είναι δύσκολος ως αδύνατος, με τα σημερινά δεδομένα. Και τούτο γιατί οι τιμές των δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων διαμορφώνονται στο Χρηματιστήριο Ρύπων, όπως για οποιοδήποτε χρηματιστηριακό προϊόν. Τον τελευταίο καιρό κυμαίνονται, κατά μέσο όρο, γύρω στα 15 δολάρια ανά τόνο εκπεμπόμενου διοξειδίου του άνθρακα.
Τιμές
Σε ποιο επίπεδο θα διαμορφωθούν το 2013 όμως είναι άγνωστο, αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι οι τιμές τους θα αυξάνονται όσο πλησιάζει το 2013. Με τα σημερινά δεδομένα πάντως το κόστος των ρύπων για το σύνολο του εκπεμπόμενου CO2 από τη ΔΕΗ ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ ετησίως, ποσό που για να ανακτηθεί από τους καταναλωτές θα σήμαινε την αύξηση των τιμολογίων κατά περίπου 40%.
Επιβάρυνση, σε μικρότερο όμως βαθμό σε σχέση με τη ΔΕΗ, θα έχουν οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί που χρησιμοποιούν ως καύσιμο το φυσικό αέριο (το οποίο εκπέμπει πολύ λιγότερο CO2/MWh σε σχέση με τον λιγνίτη), όπως και πολλές μεγάλες βιομηχανίες, που κατατάσσονται στους λεγόμενους ρυπαντές.
Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που εκτιμούν ότι ακόμα και με το κόστος ρύπων, η λιγνιτική Mwh θα στοιχίζει λιγότερο από τη Mwh φυσικού αερίου, ιδιαίτερα αν επαληθευτούν οι προβλέψεις για άνοδο των διεθνών τιμών του πετρελαίου/αερίου από το 2012 και μετά. Στο σενάριο αυτό άλλωστε, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο λιγνίτης είναι το μόνον εγχωρίως παραγόμενο καύσιμο «σταθερής» ηλεκτροπαραγωγής στηρίζεται και το πρόγραμμα της ΔΕΗ για κατασκευή σύγχρονης λιγντικής μονάδας 800 MW στην Πτολεμαΐδα, όπως και το πλάνο για τη μονάδα Μελίτης ΙΙ στη Φλώρινα.
Από την άλλη πλευρά η ΔΕΗ έχει αποφασίσει να μειώσει τη λιγντική παραγωγή με τη σταδιακή απόσυρση παλαιών μονάδων, με στόχο από τα 5.200 MW να πέσει το 2020 στα 2.200-2.300 MW. Ως το 2020 θα κλείσουν 6 ακόμα μονάδες στο Αμύνταιο και την Καρδιά. Ανάλογη τύχη θα έχουν και οι παλαιοί πετρελαϊκοί σταθμοί σε Λαύριο και Αλιβέρι, μαζί με τις μονάδες χαμηλής απόδοσης φυσικού αερίου στο Λαύριο και το Κερατσίνι, συνολικής ισχύος 1.280 MW. Σε αντικατάσταση, το επιχειρησιακό πλάνο της ΔΕΗ (το οποίο την περίοδο αυτή επικαιροποιείται) προβλέπει την ανάπτυξη νέων μονάδων φυσικού αερίου αλλά και σημαντική επέκταση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) με στόχο την εγκατάσταση 2.000 «πράσινων» MW.
Κόστος
Η αβεβαιότητα για το κόστος εκπομπής CO2 από το 2013 σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος κατασκευής λιγνιτικών μονάδων με τις σύγχρονες περιβαλλοντικές προδιαγραφές έχει κάνει εξάλλου πολύ επιφυλακτικούς και τους ιδιώτες επενδυτές. Είναι αμφίβολο, ακόμα και αν πέρναγαν οι προτάσεις της Κομισιόν για πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, αν ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι θα επένδυαν σήμερα στο λιγνίτη, εκτός και αν το τίμημα εξαγοράς ήταν εξαιρετικά χαμηλό.
ΗΜΕΡΗΣΙΑONLINE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου